Κατερίνα Στανίση: «Δεν μπορώ» ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ  στην onenews

02/05/23

Φίλοι της OnenNews.gr έχοντας δίπλα μου το παλιό αντικέ, ρετρό πικάπ με τους δίσκους βινυλίου της Κατερίνας Στανίση και καθώς το αγγίζω σκορπίζονται νότες δια χειρός Αλέκου Χρυσοβέργη και οι στίχοι του Σπύρου Γιατρά  «αν ήσουν ένα δάκρυ μου δε θα’ κλαιγα ποτέ να μη σε χάσω»   με την αισθαντική φωνή  της αυθεντικότερης λαϊκής Ελληνίδας  τραγουδίστριας  κατά δήλωση του Στέλιου Καζαντζίδη, της γνησιότερης κατά Σταμάτη Κραουνάκη και της ιέρειας του λαϊκού τραγουδιού κατά Κώστα Ζουράρι. Ξάφνου, η  ιδέα να πάω να τη συναντήσω κάπου εκεί κοντά στα τηλεοπτικά πλατό  έγινε απόφαση. Στη διαδρομή  κι ενώ  αναρωτιόμουν, τι θα ήθελαν οι αναγνώστες μου να τη ρωτήσω, η σκέψη μου  με πήγε  στη δεκαετία του ΄60, όπου η  φτώχεια μάστιζε τις περισσότερες ελληνικές οικογένειες και κάποιες αποφάσισαν να αναζητήσουν την τύχη τους σε ξένα χώματα, όπως η οικογένεια της μικρής Κατερίνας. Έτσι, η επτάχρονη Κατερίνα, η μικρή μετανάστρια από τη Νάουσα, έφτασε με τους γονείς της στη Γερμανία κι έγινε εργάτρια μέχρι την ηλικία των δεκαοχτώ, που αποφασίζει να επιστρέψει στην Πατρίδα με μια βαλίτσα όνειρα και με ένα άστρο, που φώτιζε το διάβα της κι έλαμψε υπέρλαμπρο  μέσα σε μια μουσική Πανδαισία κι έγινε η εμβληματική μορφή του λαϊκού πενταγράμμου, η θρυλική τραγουδίστρια, που εμείς σήμερα φορώντας τα καλά μας ετοιμαζόμαστε σε λίγο να συναντήσουμε στα backstages του Just the Two Of Us ελπίζοντας να ξεκλέψει λίγο χρόνο για μας.

Κατερίνα Στανίση  νιώθω την ανάγκη να σου πω, ότι οι πραγματικά τεράστιοι καλλιτέχνες βρίσκονται δίπλα στο κοινό τους κι αφουγκράζονται το παλμό του κάθε ώρα και λεπτό κι εσύ το αποδεικνύεις καθημερινά σε όλη σου τη διαδρομή, ακόμα και αυτή τη στιγμή, που  κατάφερες να ξεκλέψεις λίγο χρόνο για τους φίλους της OneNews  εκ μέρους των οποίων θέλω να σε ευχαριστήσω.

Μην με ευχαριστείς καθόλου. Νομίζω, ότι αυτό είναι χρέος μας, γιατί όλα τα οφείλουμε στον κόσμο, που μας στηρίζει τόσα χρόνια,  μας αγαπάει και κάνει τα τραγούδια μας χρυσά, πλατινένια και υπάρχουμε μέσα από τον κόσμο.

Πολύ σπουδαία η απάντηση, που μου έδωσες Κατερίνα Στανίση και θέλω να σου πω, ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο, που συγκλίνουν οι απόψεις των Καζαντζίδη-Κραουνάκη-Ζουράρι, οι οποίοι σε αποκάλεσαν ως την αυθεντικότερη λαϊκή τραγουδίστρια. Σπουδαίες περγαμηνές αυτοί οι χαρακτηρισμοί από τα τρία αυτά ιερά τέρατα της ελληνικής μουσικής σκηνής. Πώς ένιωσες, όταν άκουσες αυτά τους τα πολύ τιμητικά λόγια;

Νιώθω υπερήφανη πάρα πολύ, γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν τυχαίοι και κάποιοι  είναι στη ζωή, άνθρωποι του πνεύματος, των τεχνών, που μου δείχνουν μια συμπάθεια δεν ξέρω γιατί, τι βρίσκουν και τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, γιατί αυτά τα λόγια δεν βγαίνουν εύκολα, θα πει, ότι κι εγώ κάτι έχω κάνει.

Εμφανίστηκε  στην ελληνική τηλεόραση, στην ΕΡΤ   η πρώτη εκπομπή ταλέντων, που προβλήθηκε για μια εξαετία (1977-1983) «Να η ευκαιρία» με κριτική επιτροπή αποτελούμενη από  το σκηνοθέτη Γρηγόρη Γρηγορίου, το συνθέτη Γιώργο Κατσαρό, το στιχουργό Λευτέρη Παπαδόπουλο, το χορογράφο Γιάννη Φλερύ, τη δημοσιογράφο και κριτικό Ροζίτα Σώκου και τη χορεύτρια της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Σάσα Ντάριο. Σπουδαία ονόματα, ο καθένας στο χώρο του, αλλά και σπουδαίοι σήμερα ως καλλιτέχνες τα τότε ταλέντα, που διακρίθηκαν μέσα από αυτή την εκπομπή. Θέμης Αδαμαντίδης, Γλυκερία, Μανώλης Λυδάκης, Ηλίας Κλωναρίδης, Βασίλης Παϊτέρης, Στάθης Αγγελόπουλος Νένα Βενετσάνου,  η Αθηναϊκή Κομπανία κι ας με συγχωρέσουν και όσοι άλλοι δεν τους ανέφερα. Αντίστοιχο σημερινό talent show το Just the Two Of Us, στο οποίο συμμετέχεις κι εσύ και στα παρασκήνια του οποίου βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή, δίνει παρόμοιες ευκαιρίες σε νέα ταλέντα. Στην εποχή, που έκανες το ξεκίνημά σου, αν υπήρχε η ανάγκη να γνωστοποιήσεις με αυτό τον τρόπο τη δουλειά σου, θα πήγαινες τότε  ως ταλέντο  και σήμερα ως κριτής, αν σου γινόταν κάποια πρόταση;

Θα έτρεχα, διότι η  τηλεόραση έχει μεγάλη δύναμη, τη βλέπει ο κόσμος, τη βλέπουν επιχειρηματίες, είναι να η ευκαιρία, γιατί όχι; και ως κριτής σήμερα  βεβαίως θα πήγαινα.

Ήσουν ένα κορίτσι, που βρέθηκες στην ηλικία των 16 ετών από εργάτρια σε εργοστάσιο συσκευασίας φρούτων και από λαντζιέρα σε γερμανική λέσχη Αξιωματικών και εστιατόρια επάνω στη λάμψη της πίστας στο νυχτερινό κέντρο Maxim στη Γερμανία και σκέφτομαι, ότι δεν θα σου  ήταν κι εύκολο να διαχειριστείς αυτή την επαγγελματική αλλαγή. Θέλω να σε ρωτήσω, αφού είχες κάνει ήδη το ξεκίνημά σου ως τραγουδίστρια στη Γερμανία, γιατί δεν παρέμεινες εκεί, για να συνεχίσεις την καριέρα σου;

Αννούλα μου σε βρίσκω πολύ διαβασμένη και πρέπει να σου δώσω συγχαρητήρια, γιατί πολλοί συνάδελφοί σου πέφτουν αμέσως στο ψαχνό και ψάχνουν για προσωπικές ερωτήσεις, συνήθως ψαρωτικά, που  κι αυτό βέβαια μέσα στη ζωή μας είναι,  δεν λέω όχι, αλλά αυτά είναι πράγματα, που έχω ζήσει. Με ρωτάς, γιατί δεν έμεινα στη  Γερμανία.  Δεν θέλαμε να μείνουμε, γιατί όλοι όσοι ήταν τότε ,αλλά και σήμερα  όσοι είναι στην ξενιτιά έχουν το  όνειρο και την ελπίδα να ξαναγυρίσουν στην Πατρίδα τους. Εκεί δεν θα μπορούσα να κάνω καριέρα άλλωστε, γιατί όλα ξεκινάνε από την Ελλάδα, αφού είμαι Ελληνίδα τι καριέρα να έκανα εκεί στη δισκογραφία.

Συνεργάστηκες κατά καιρούς  με μεγάλα ονόματα του χώρου ταράζοντας τα μουσικά νερά και μάλιστα κάνοντας τεράστιο θόρυβο. Στέλιος Καζαντζίδης, Δημήτρης Μητροπάνος, Ρίτα Σακελλαρίου ,Βίκυ Μοσχολιού, Λίτσα Διαμάντη. Υπήρξε ποτέ κάποιος καλλιτέχνης, που αισθάνθηκε απειλή  από το εύρος της φωνής της νεαρής Κατερίνας; 

Όλους τους ευχαριστώ και τους ευγνωμονώ. Πάνω από όλα  ήμουν τυχερή, γιατί έκανα αυτή την ξεχωριστή γνωριμία και συνεργασία με το Στέλιο Καζαντζίδη, ο οποίος ντουέτο από ότι ξέρω έκανε μόνο με τη μεγάλη Μαρινέλλα, που ήταν και το ντουέτο, που θα παραμείνει στην ιστορία. Υπήρξα  λοιπόν τυχερή, που τραγούδησα κι εγώ ένα ντουέτο με το Στέλιο Καζαντζίδη πριν χρόνια, που λέγεται το «Δεν είσαι εσύ». Βέβαια και όλους τους άλλους καλλιτέχνες σέβομαι κι εκτιμώ, κάτι πήρα κι από αυτούς. Όλοι οι καλλιτέχνες, που τραγούδησα ήταν μεγάλοι και τρανοί κι αν κάποιος αισθάνθηκε απειλή, όπως λες, θα πει, ότι ήταν ανασφαλής, γιατί δεν είχαν κάτι να φοβηθούν.  

«Σ’ έχω κάνει θεό», « Μ’ ένα κόκκινο καράβι» «Αδυναμίες», «Ένα δάκρυ», «Τ’ άστρα και τα ζώδια», «Μυστικέ μου έρωτα». Μεγάλες επιτυχίες λοιπόν, που σε καθιέρωσαν στη νυχτερινή Αθήνα και σε ακολουθούν μέχρι και σήμερα. Θεωρείσαι αδιαμφισβήτητα κορυφαία ερμηνεύτρια του λαϊκού τραγουδιού και είσαι η διαχρονική  σταρ, που με την εκτυφλωτική σου λάμψη πάνω στην πίστα και στη δισκογραφία δικαίωσες απόλυτα τους μεγάλους δημιουργούς του λαϊκού τραγουδιού, που σε εμπιστεύτηκαν, επένδυσαν στη βαθιά αισθαντική φωνή σου, κάποιοι δίνοντας ώθηση και  κάποιοι απογειώνοντας την καριέρα σου. Από το ξεκίνημά σου στη δισκογραφία ήσουν ο θηλυκός « Μίδας» της μουσικής βιομηχανίας, αφού είχες την ικανότητα να μετατρέπεις σε χρυσάφι οποιοδήποτε τραγούδι άγγιζε η μαγική φωνή σου και να το κάνεις σουξέ. Κατερίνα  έρχομαι εγώ τώρα να σου κάνω μια ερώτηση, όπως λέει και το ομώνυμο τραγούδι σου, σε ποιους ανθρώπους του χώρου νιώθεις να “χρωστάς”;

Πάνω από όλα χρωστάω στον Τάκη Μουσαφίρη, ο οποίος δεν υπάρχει πια στη ζωή, διότι αυτός μου έδωσε τη μεγάλη επιτυχία το «Μυστικέ μου έρωτα», που ήταν το πρώτο μου τραγούδι και το έδωσε σε ένα κοριτσάκι μόλις δεκαοχτώ-δεκαεννιά ετών, που ήταν μια επιτυχία μεγάλη και θα μπορούσε να τη δώσει σε ένα άλλο καλλιτέχνη πολύ πιο γνωστό, πιο πετυχημένο και που θα ήταν πιο σίγουρος, ότι θα γίνει γνωστό. Σε μένα εκείνος κάτι έβλεπε κι όποιος  και να’ ναι δεν είναι σίγουρος, αυτό έχει ένα ρίσκο, Ο Τάκης  Μουσαφίρης  όμως ήταν πολύ σίγουρος, ότι θα γίνει επιτυχία. Με πολλούς έχω συνεργαστεί, τους ευχαριστώ τους ανθρώπους, που μου έδωσαν τα τραγούδια τους, με εμπιστεύτηκαν. Ο συνθέτης κι ο στιχουργός, που γράφει τα τραγούδια κάτι βλέπει, πιστεύει σε μένα κι ο ερμηνευτής όμως είναι αυτός, που παίρνει το τιμόνι και κάνει βόλτα, το ταξιδεύει το τραγούδι και είναι η ψυχή του τραγουδιού κι όταν ένα τραγούδι δεν πάει καλά, δεν θα πει κανείς α, ο συνθέτης φταίει ή ο στιχουργός, θα τα ρίξουν όλα στον τραγουδιστή, γι’ αυτό και τον τραγουδιστή δεν πρέπει να τον βγάζουμε απέξω, γιατί εκείνος κάνει τα τραγούδια γνωστά.

Η αποδοχή και η λατρεία του κόσμου ωστόσο  είναι το πιο μεγάλο σου σουξέ και  κάτι, που δεν αγοράζεται με το χρήμα. Θέλω  λοιπόν να σε ρωτήσω,  κέρδισες χρήματα από αυτή τη δουλειά και ήταν αρκετά, ώστε να σου προσφέρουν μία άνετη ζωή κι ένα εξασφαλισμένο μέλλον; Ήσουν καλή εν τέλει  στη διαχείριση   των χρημάτων;

Στις αρχές όχι τόσο πολύ, γιατί είμαστε κι εμείς άνθρωποι πέρα από τραγουδιστές και καλλιτέχνες, έχουμε κι εμείς την οικογένειά μας, ανθρώπους δίπλα μας, κόσμο κι εγώ σαν μικρή κοπέλα δεν ήξερα πως να τα καταφέρω, όχι ότι δεν κέρδισα χρήματα. Βεβαίως και η δουλειά αυτή μου πρόσφερε πάρα πολλά, είδα πολλές χαρές και χρήματα και δόξα, που είναι άλλο πράγμα βέβαια. Τα χρήματα εντάξει δεν μένουνε και δεν είναι, ότι εγώ έχω εξασφαλίσει το μέλλον μου, έχω κάνει κάποια πράγματα, δηλαδή δεν είμαι στο νοίκι, δεν χρωστάω πουθενά, δεν το θέλω, δεν το είχα αυτό ποτέ, δεν μου αρέσει. Όταν δίνω κάπου το λόγο μου, θα πάω, δεν θα εξαπατήσω κάποιον, πήρα προκαταβολές και  βρήκα κάτι καλύτερο και θα σ’ αφήσω, δεν έχω τέτοια. Η νύχτα, οι επιχειρηματίες αυτό το εκτιμούσαν, δεν μπορώ να πω.

Ο λόγος σου συμβόλαιο λοιπόν. Διένυσες χιλιόμετρα στις μεγαλύτερες λαϊκές πίστες και άφησες πολλές φορές με το λυγμό της φωνής σου το ίχνος σου στο διάδρομο των μεγάλων διαχρονικών μουσικών επιτυχιών. Σε άλλες εποχές η πίστα κάποιες φορές απαιτούσε από μια όμορφη τραγουδίστρια, όπως είσαι εσύ, να κάνει και δημόσιες σχέσεις με τους θαμώνες των νυχτερινών κέντρων. Σου ζητήθηκε ποτέ κάτι τέτοιο κι αν ναι πώς το διαχειρίστηκες;

Στα πρώτα μου βήματα βεβαίως, τότε συνηθιζόταν, όχι στις μεγάλες πόλεις, όπως ήταν τότε η Αθήνα, όμως παραέξω ναι. Αυτό όμως είναι παρεξηγήσιμο, γιατί κάποιοι νομίζουν, ότι στα μπουζούκια πηγαίνουν κάποιοι, να το πω λαϊκά, για να βρουν συντροφιά, γυναίκα, γκόμενα, όπως λέμε  κι αυτό ευτελίζει πολύ τον άντρα. Ο κάθε άντρας έχει τη σχέση του, τη φιλία του, είναι παντρεμένος και δεν πάει να πει, ότι επειδή πάει στα μπουζούκια πάει, για να βρει γυναίκα. Του αρέσει να πάει στα μπουζούκια, να ακούσει μουσική, δυο τραγούδια, να περάσει την ώρα του ωραία. Βέβαια μέσα από εκεί έχουν γίνει και σχέσεις βεβαίως, που έφτασαν σε γάμο και οικογένεια και γίνονται και γνωριμίες κι αν κάποιοι τα έχουν βρει, γιατί όχι;

Κάποιοι λένε, ότι δε συμβαδίζει η επαγγελματική επιτυχία με την προσωπική και συνήθως υπάρχει ή το ένα ή το άλλο σπάνια και τα δυο. Η αοιδός Κατερίνα Στανίση λατρεύτηκε και αποθεώνεται έως και σήμερα. Η γυναίκα Κατερίνα αγαπήθηκε εξίσου;

Τι να σου πω βρε μάτια μου, κάποιες φορές ένιωσα, ότι συμβαίνει αυτό λίγες φορές βέβαια, αλλά τις περισσότερες όχι, γιατί με αυτό, που λες, ότι πέρα από το επαγγελματικό είμαι και γυναίκα, αλλά η προσωπική ζωή για μένα προσωπικά δεν  ήταν αυτή, που περίμενα, αυτή, που αναζητούσα. Η δουλειά μου ήταν και εμπόδιο, δεν μπορούσα να συνυπάρξω με κάποιον άνθρωπο εκτός κι αν ήταν κάποιος άνθρωπος, που θα γνώριζε τι δουλειά κάνω, θα ξέρει και δεν θα υπήρχαν παρεξηγήσεις. Εγώ λείπω για πρόβες τόσες ώρες και κάποιος δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό, να το πιστέψει, αν δεν είναι του χώρου. Η δουλειά μου, που είναι ξενύχτι, εντάξει μια δυο τρείς θα το ανεχτεί εκτός κι αν υπάρχει πραγματική αγάπη κι ένας άνθρωπος, που σε καταλαβαίνει, ξέρει ποια είσαι, σου έχει εμπιστοσύνη, οι περισσότεροι ήταν ανασφαλείς  και έπειτα από αυτό εγώ είχα και τη ζήλεια, όχι σαν γυναίκα μη με χάσει, δεν είχα αυτό, αλλά το πως κατάφερα αυτά, που έκανα στη δουλειά μου, υπήρχε η αντιζηλία κι εμένα με ξέρανε κι οι πέτρες και όπου και να πάω μου μιλάγανε σαν να είμαστε συγγενείς, φίλοι. Πηγαίνω στη λαϊκή και δεν πηγαίνω, για να πάρω δόξα προς θεού, αλλά ο κόσμος που δείχνει την αγάπη του, το σεβασμό του, σε σέβεται, σ’ αγαπάει, τι να κάνω τώρα να μη μιλήσω, να μην πω ένα γεια, επειδή εσύ  ζηλεύεις; και ζήλευαν πάρα πολύ σε αυτό, επειδή μ’ αγαπάει ο κόσμος, ήταν ανταγωνιστικοί. 

Η ζωή τελικά σου έδωσε ό,τι ζήτησες ή αυτό, που είχες  πραγματικά ανάγκη ;

Τα περισσότερα, που ζήτησα, δόξα το θεό, δεν με άφησε ο θεός έτσι, αλλά όμως δεν ήρθαν όλα τόσο απλά τόσο εύκολα, δούλεψα πάρα πολύ και δεν είναι μόνο το ξενύχτι, δούλεψα πολύ, για να φτάσω εδώ, ταλαιπωρήθηκα, κουράστηκα. Η ζωή είναι σκληρή, η αγορά πιο σκληρή, έχεις να κάνεις με τόσο κόσμο, που  σε  συμπαθεί, αλλά δεν έχουν όλοι τις ίδιες  καλές προθέσεις.

Αν ξεκινούσες την καριέρα σου σήμερα, θα τα έκανες όλα διαφορετικά ή θα τα άλλαζες κάτι; Στον απολογισμό σου, έχεις κάνει λάθη στην καριέρα σου κι αν ναι με τι κόστος;

Τι λάθη, στην καριέρα έρχονται από μόνα τους, εγώ έχω μάθει να τρέχω, γιατί η δουλειά είναι αυτή, που με αναζωογονεί, βλέπω κόσμο, βλέπω την αγάπη του κόσμου, να σηκώνονται όλοι όρθιοι   και με δυσκολία συγκρατώ τα δάκρυά μου, εγώ δεν θέλω τίποτα άλλο, θα κοιμηθώ ευτυχισμένη. Αυτό όμως Άννα μου δεν θα πει, ότι δεν έχω γνωρίσει κι αποτυχίες, γιατί και η αποτυχία είναι ένα μάθημα μεγάλο, γιατί λες έκανα αυτό, για κάτσε να μην το κάνω τώρα και να κάνω κάτι άλλο. Η αποτυχία δηλαδή σου ανοίγει δρόμους, σε καθοδηγεί, μα κανένας δεν τη θέλει, αλλά από αυτή παίρνουμε μαθήματα, όπως λένε και οι παλιοί.

Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας τι καινούριο ετοιμάζεις δισκογραφικά;

Αυτές τις μέρες ήμουν στο στούντιο, όπου ηχογράφησα ένα πάρα πάρα πολύ καλό τραγούδι  του οποίου τώρα είμαστε στη διαδικασία να  κάνουμε το video clip  και θα κυκλοφορήσει από την Panik Records, τη μεγάλη αυτή δισκογραφική εταιρεία και μέσα στο Μάιο θα είμαστε στον αέρα.

Ποιον  τίτλο φέρει αυτό το τραγούδι και ποιοι  οι συντελεστές  του;

Του  Βασίλη Δαραμούσκα στίχοι εκπληκτικοί   και του  Φώντα Θεοδώρου, που έγραψε το  «Σ’ έχω κάνει Θεό» και το «Τότε», τραγούδια, που λες και γράφτηκαν τώρα και το τραγούδι λέγεται «Δεν μπορώ» και θα  το δώσω να ακουστεί πρώτη φορά σε σας στο OneNewsRadio .

Ω, μεγάλη μας τιμή και σ’ ευχαριστούμε πάρα, μα πάρα πολύ.  Άλλο ένα τραγούδι, που θα το ταξιδέψει η συγκλονιστική φωνή σου στη χώρα των επιτυχιών, καλοτάξιδο λοιπόν. Κατερίνα Στανίση δυσκολεύομαι να σε αφήσω, αλλά αναγκάζομαι να το κάνω, αφού ο χρόνος σου  είναι περιορισμένος λόγω των τηλεοπτικών γυρισμάτων. Στον επίλογο της κουβέντας μας όμως  θα ήθελα  να  σου πω, ότι είμαστε περήφανοι, που η σπουδαία φωνή σου γεννήθηκε στη χώρα μας και που το άστρο σου, χωρίς λεπτό να τρεμοσβήσει σε όλη την πορεία σου μέχρι σήμερα, φωτίζει με τη λάμψη του το διάβα σου  σε όλη την καλλιτεχνική σου διαδρομή. Ευχαριστούμε πολύ, που τόσα χρόνια μας συντροφεύεις σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας.